Тарбаган

(Сарыглар Борбак-оол Дүктүг-оолович ыткан)
 
Часкы көк чээш, үзе шаптырган арган Тарбаган, арып-доруп баксыраанындан оътка четпес апарган. Чурттап турган тейжигежиниң оъду шуут төнген. Аштаан, арган Тарбаган хүнзедир кастынып, диленип келзе-даа, чаңгыс дай­нам сиген, чаңгыс дазыл-даа тыппаан-дыр эвеспе. Аштаанындан караа караңгылап, угаанын оскунуп чорааш, чурттап турган тейиниң хүннээрек талазында кадыр кожагарга чүгле тынныг союп чедип келген.
Ол кожагар хүннээрек талада болгаш, оът-сиген эки үнген бооп-тур. Аштаан Тарбаган аңаа турумчуп алгаш, сегип, семирип эгелээн. Күске чедир чаан угбас, кылаштай албас апарган.
Бир хүн оъттап чорааш, кадыр ийни куду чуглуп-ла баткан­дыр эвеспе. Үрүп каан сыңый дег семис Тарбаган борбаңайнып, чуглуп баткаш, кожагарның мырыңай-ла эдээнге кээп дүшкен-дир эвеспе. Корткан, хорадаан Тарбаган кожагарже көрүп алгаш, ээрип-ле эгелээн. «Харалаан кара кожагар, сени дөзүңден тура казып кааптар мен, чашпан сигениң чок кылдыр, чулуп каар мен. Оът-сигени сүүзүн чок, сүүр кара хая! Мээң караамга көзүлбе!» — дээш, дивээни-ле чок, хүнзедир, боску дунгуже ээрип келген. Оон бээр-ле «Тарбаган даг ээрген» деп үлегер чугаа тывылган дээр.