Максим Горький. Чаш чорааным

V

19 октября 2021 | Максим Горький. Чаш чорааным, Проза

Часкаар даайларым чарлы бергеннер: Яков хоорайга артып калган, Михаили хем ындынче чоруй барган. А кырган-ачам бодунга Полевая кудумчуда улуг солун бажың садып алган. Ол бажыңның адаккы даш каъдында кабак бар, чердагы бичии шевер өрээлдиг болгаш чоогаже бады барган садтыг, ол садта суук шывыктарлыг хаактар сырый кожая берген тургулаан. — Шывыктарның хөйүн! — деп, кырган-ачам, ооң-биле …

X

19 октября 2021 | Максим Горький. Чаш чорааным, Проза

Бир катап субботада, эртен эрте, кызыл-хөректер тудар дээш, Петровнаның огородунче барган мен. Үр-ле болдум, ындыг-даа болза кызыл хөректиг чоргаар куштар дузакче кирбес болган. Чараш куштар мөңгүннелчек хар кыры-биле хөглүг кылаштажып, көөргеттинип, чадаң үнүштерниң хыраа-биле чылыдыр кеттинип алган будуктарынче ужуп үнүп, аңаа, дириг чечектер дег, чайганып, чаштанчы дег көксүмээр харны дүжүр бадырып турганнар. Ол хөлчок чараш …

IV

19 октября 2021 | Максим Горький. Чаш чорааным, Проза

Мен калбак орунда дөрт каът орааттынып алган, кырган-авамның бурганга чүдүп орарын дыңнап чыдыр мен. Ол дискектенип туруп алган, бир холун хөрээнде чыпшыр тудуп алган, өске холу-биле далаш чок оожум шавыштыр тейлеп туру. Даштын соок дазырткайнып турар, айның ногаанзымаар чырыы хээлендир дошталы берген соңга шилдерин өттүр чырып, кырган-авамның улуг думчуктуг ээлдек арнын эки чырыдып, кара карактарын …